یکشنبه ۱۳ آذر ۰۱ | ۱۸:۳۱ ۱۰ بازديد
تمایلات جنسی یک زن، تعامل پیچیده ای از پاسخ های فیزیکی و عاطفی است که بر طرز فکر و احساس او در مورد خودش تأثیر می گذارد. یک مشکل جنسی می تواند به روابط شخصی و عزت نفس او آسیب برساند. با این حال، بسیاری از زنان از صحبت در مورد تمایلات جنسی خود با متخصصان مراقبت های بهداشتی خود تردید دارند و بسیاری از متخصصان بهداشت تمایلی به شروع بحث در مورد تمایلات جنسی با بیماران خود ندارند.
در عوض، زنان بدون نیاز در سکوت رنج می برند، زمانی که مشکلاتشان قابل درمان است.
زنان ممکن است مشکلات جنسی مختلفی را تجربه کنند، مانند کمبود میل، مشکل در برانگیختگی یا ارگاسم یا درد در حین رابطه جنسی. هنگامی که یک مشکل جسمی یا عاطفی ادامه دارد، وقت آن است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید.
برای اولین بار، حتی یک داروی تایید شده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای درمان میل جنسی کم در زنان وجود دارد. فلیبانسرین (با نام تجاری Addyi) در سال 2015 برای زنان یائسه ای که دلایل جسمی یا روانی زمینه ای برای اختلال خود ندارند تأیید شد. گزارش ها در مورد نتایج این دارو تا کنون دلگرم کننده است.
همانطور که انواع مختلفی از مشکلات سلامت جنسی وجود دارد، طیف وسیعی از فعالیت های جنسی نیز وجود دارد. فعالیت های صمیمی شامل نوازش، خودتحریکی، رابطه جنسی دهانی، دخول واژینال و مقاربت است. هر زنی از نظر علایق جنسی، واکنش و بیان متفاوت است. احساسات یک زن در مورد تمایلات جنسی می تواند با توجه به شرایط و مراحل زندگی او تغییر کند.
تشخیص
اگر مشکلات جنسی دارید، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ابتدا با انجام یک تاریخچه پزشکی و معاینه کامل، از جمله معاینه فرج و/یا لگن و آزمایش خون، سعی می کند علل پزشکی را رد کند.
با توجه به ماهیت زیست روانی-اجتماعی مشکلات جنسی، حتی اگر یک علت بیولوژیکی وجود داشته باشد، تأثیر روانی همچنان می تواند قابل توجه باشد و ممکن است برای مشاوره روانشناسی ارجاع شوید. اگر به شما ارجاع داده نشد، در صورت تمایل به مراجعه به یک درمانگر جنسی بخواهید. این متخصصان برای ارائه نوع درمانی مورد نیاز شما آموزش دیده اند و با نظرات شما، تشخیص داده و درمان را توصیه می کنند. در صورت امکان، شریک زندگی شما باید در این درمان با شما همراه باشد.
برای یافتن یک درمانگر جنسی خبره و آموزش دیده با انجمن بین المللی مطالعه سلامت جنسی زنان، انجمن درمان و تحقیقات جنسی یا انجمن مربیان، مشاوران و درمانگران جنسی آمریکا تماس بگیرید.
اگر هر یک از شرایط زیر را دارید که می تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد جنسی داشته باشد، چه از نظر جسمی و چه از نظر روانی، حتماً به متخصص مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید:
بیماری های مزمن مانند دیابت و بیماری های قلبی، کلیوی یا کبدی
این شرایط می تواند منجر به آسیب عصبی شود و بر جریان خون به اندام های لگن تأثیر بگذارد و بر انگیختگی و روانکاری واژن را کاهش دهد. علاوه بر این، داشتن یک بیماری مادام العمر می تواند به تصویر زن از خود آسیب برساند و باعث شود او احساس جنسی کمتری داشته باشد و بر میل او تأثیر بگذارد.
سرطان
پرتودرمانی و همچنین داروهای خاصی که برای درمان سرطان استفاده می‌شوند، ممکن است منجر به مشکلات روانکاری و در نتیجه رابطه جنسی دردناک شوند. داروهای هورمونی ضد استروژن برای سرطان سینه یا داروهایی که برای جلوگیری از عود سرطان سینه استفاده می‌شوند، مانند تاموکسیفن (Nolvadex) نیز ممکن است باعث کاهش میل، خشکی واژن و مشکلات در نفوذ واژن شوند. شیمی درمانی سرطان می تواند بر بسیاری از عملکردها و پاسخ های فیزیکی از جمله میل جنسی و برانگیختگی تأثیر بگذارد. علاوه بر این، درمان سرطان می تواند باعث خستگی، کاهش عزت نفس، ترس از مرگ، تغییر شکل و/یا طرد شدن شود که می تواند بر احساسات جنسی زن تأثیر بگذارد. از آنجایی که استروژن موضعی اغلب در این زنان منع مصرف دارد، ماساژ واژن با استفاده از مرطوب کننده های واژن یا روغن نارگیل می تواند بسیار مفید باشد و جریان خون را بهبود بخشد.
بارداری
زنان در الگوهای فعالیت جنسی خود در دوران بارداری متفاوت هستند. برخی فعالیت خود را در سه ماه اول و دوباره در اواخر بارداری که ناراحتی فیزیکی می تواند منجر به کاهش میل شود، محدود می کنند. برخی از آنها زمانی که ناراحتی اولیه از بین می رود، فعالیتشان افزایش می یابد. به طور کلی، با این حال، فعالیت جنسی مجبور نیست به دلیل بارداری متوقف شود. رابطه جنسی به جنین آسیب نمی رساند. با این حال، اگر در معرض خطر زایمان زودرس هستید، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از رابطه جنسی در دوران بارداری خودداری کند.
برخی از زنان باردار متوجه می شوند که علاقه جنسی در طول بارداری به طور پیوسته کاهش می یابد. پس از تولد نوزاد، تغییر سطح هورمون، خستگی و/یا اپیزیوتومی در حال بهبودی ممکن است منجر به کاهش میل جنسی شود. علاوه بر این، معمولاً برای زنانی که شیر می‌دهند متوجه کمبود روانکاری واژن می‌شوند. این می تواند ناشی از سطوح بالای هورمون پرولاکتین باشد که با شیردهی تحریک می شود. همچنین، با افزایش پرولاکتین، تستوسترون، هورمونی که به میل جنسی کمک می کند، کاهش می یابد، که دلیل دیگری برای کاهش میل جنسی است. خشکی و نازک شدن واژن مرتبط با شیردهی را می توان با مقدار کمی کرم استروژن موضعی به طور ایمن درمان کرد.
یائسگی
سطوح پایین استروژن می تواند باعث خشکی واژن، نازک شدن بافت های واژن، کاهش جریان خون در ناحیه تناسلی و کاهش حساسیت واژن شود که ممکن است به برانگیختگی و در نتیجه مشکلات ارگاسم کمک کند. زنان یائسه اغلب متوجه می شوند که مرحله برانگیختگی چرخه پاسخ جنسی طولانی تر یا شدت کمتری دارد. تغییر سطح هورمون همچنین می تواند نوسانات خلقی ایجاد کند که باعث می شود برخی از زنان در آستانه یائسگی کمتر به رابطه جنسی علاقه مند شوند.
ناباروری
زوج‌های ناباروری که برای باردار شدن تلاش می‌کنند اغلب شکایت دارند که رابطه جنسی هدف‌دار و کمتر بر لذت متمرکز می‌شود.
سوء مصرف مواد
الکل بر حالت های برانگیختگی تأثیر می گذارد و ارگاسم را مهار می کند. مصرف مزمن الکل میل را کاهش می دهد. سوء مصرف مواد به ویژه مواد مخدر مانند مورفین، کدئین و هروئین باعث اختلال در عملکرد جنسی و کاهش میل می شود.
اگر مشکل جنسی دارید، مطمئن شوید که در مورد داروهایی که مصرف می کنید به متخصص مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید. داروهای فشار خون، داروهای ضد روان پریشی و داروهای ضد افسردگی معمولاً داروهایی هستند که می توانند با پاسخ جنسی تداخل داشته باشند. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) مانند پاروکستین (پاکسیل) و فلوکستین (پروزاک) اغلب عوارض جانبی ایجاد می‌کنند که ارگاسم را مهار یا از آن جلوگیری می‌کند. سایر داروهای ضد افسردگی نیز می توانند بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارند، از جمله داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند ایمی پرامین (Tofranil) و کلومیپرامین (Anafranil)، مهارکننده های مونوآمین اکسیداز مانند فنیلزین (Nardil) و داروهای ضد افسردگی ترکیبی مانند ونلافاکسین (Effexor). داروهای ضد تشنج برای تشنج نیز می توانند باعث مشکلات جنسی شوند.
تغییر در دوز یا دارو ممکن است به حل مشکل جنسی شما کمک کند.
اگر درد مرتبط با فعالیت جنسی دارید، مهم است که دقیقاً محل درد را توصیف کنید تا متخصص مراقبت های بهداشتی شما بتواند علت آن را تعیین کند. انواع دردهای مرتبط با رابطه جنسی عبارتند از:
درد فرج
این نوع درد در قسمت بیرونی واژن احساس می شود و اغلب با لمس قسمتی از فرج رخ می دهد. این می تواند در اثر تحریک صابون ها، اسپری ها یا دوش های بهداشتی زنانه، زخم ها، کیست ها، برخی بیماری های پوستی یا عفونت ها ایجاد شود.
ولوودینیا
درد ولوار که بدون آسیب شناسی قابل شناسایی رخ می دهد، ولوودینیا نامیده می شود و ممکن است در 25 درصد از زنان در طول زندگی آنها وجود داشته باشد. می تواند در دهانه واژن (وستیبولیت) یا کلیتوریس موضعی شود یا می تواند کل فرج را درگیر کند. علل متعددی وجود دارد که اغلب با هم این سندرم را ایجاد می کنند. گاهی اوقات یک تکثیر سلولی عصبی روی فرج وجود دارد که باعث ایجاد حساسیت می شود. این حساسیت و درد معمولا منجر به سفتی عضلات کف لگن می شود که به نوبه خود باعث افزایش درد و منجر به چرخه معیوب درد و افزایش اختلال عملکرد عضلات می شود. این سندرم بیشتر در زنان با سابقه شخصی یا خانوادگی سایر انواع سندرم های درد که شامل یک "سیستم عصبی حساس" مانند سردردهای میگرنی، فیبرومیالژیا، سندرم روده تحریک پذیر یا سیستیت بینابینی است، رخ می دهد.
درمان ولوودینیا ممکن است شامل چندین رویکرد مرتبط باشد، از جمله فیزیوتراپی کف لگن، داروهای موضعی یا سیستمیک برای درمان حساسیت عصبی، و درمان‌های هورمونی برای بهبود ضخامت و یکپارچگی بافت. همچنین مهم است که هر علت دیگری که باعث درد می شود مانند عفونت های قارچی یا واکنش به صابون ها یا پدها به طور تهاجمی درمان شود. مشخص شده است که برخی از زنان مبتلا به ولوودینیا به سطوح بسیار پایین مخمر بسیار حساس هستند. روش های جراحی نیز مانند بلوک های عصبی یا تزریق سم بوتولینوم به عضلات کف لگن بسیار مؤثر بوده اند.
واژینیسموس
واژینیسموس یک اصطلاح قدیمی است که هنوز معمولاً برای اشاره به انقباضات غیرارادی عضلات اطراف دهانه واژن، در عضلات کف لگن استفاده می شود. این تشخیص اغلب به زنانی داده می شود که علاوه بر آن ترس شدیدی از دخول واژن دارند. بسیاری از زنان مبتلا به واژینیسموس دارای کف لگنی مزمن سفت هستند که با هر نفوذ واژن باعث درد می شود و اغلب با ولوودینیا رخ می دهد. این عارضه درمان‌های مؤثر بسیاری از جمله گشادکننده واژن، فیزیوتراپی کف لگن، بیوفیدبک و تزریق سم بوتولینوم دارد. داروهای خوراکی برای درد و اضطراب گاهی مفید هستند.
درد واژن
این نوع درد در داخل واژن احساس می شود. درد می تواند ناشی از عدم روانکاری ناشی از برانگیختگی ناکافی، داروها، شرایط پزشکی، بارداری، شیردهی یا یائسگی باشد. ماهیچه های کف لگن که یک سوم پایینی واژن را احاطه کرده اند اغلب سفت هستند و یکی از دلایل بسیار شایع درد واژن هستند. درد واژن همچنین می تواند ناشی از التهاب واژن باشد که به واژینیت معروف است. علائم اضافی واژینیت ترشحات واژن، خارش و سوزش واژن و فرج است. این می تواند ناشی از یک عفونت قارچی یا باکتریایی یا یک بیماری مقاربتی باشد.
درد عمیق
دردی که در عمق واژن، کمر، ناحیه لگن، رحم یا مثانه احساس می شود می تواند نشانه یک مشکل پزشکی داخلی باشد. می تواند ناشی از:
بیماری التهابی لگن
اندومتریوز، وضعیتی که در آن بافتی که رحم را می پوشاند در خارج از رحم رشد می کند
تومور لگن
بیماری روده یا مثانه، مانند سیستیت بینابینی
بافت اسکار
کیست های تخمدان
اگر در طول رابطه جنسی درد عمیقی را تجربه می کنید، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است آزمایش های مختلفی از جمله آزمایش خون، آزمایش ادرار و اسکن را برای بررسی علل احتمالی توصیه کند.
رفتار
درمان اختلال عملکرد جنسی به علت مشکل بستگی دارد. اگر علت فیزیکی باشد، درمان پزشکی با هدف اصلاح اختلال زمینه ای انجام می شود. اگر علت روانی باشد، درمان شامل مشاوره است. درمان می تواند شامل ترکیبی از رویکردهای پزشکی و روانشناختی باشد.
گاهی اوقات، درمان ممکن است رفتاری باشد. به عنوان مثال، با از دست دادن میل، تغییرات در محیط، زمان بندی، تکنیک های عشق ورزی یا پیش بازی می تواند باعث ایجاد تمایل شود. با اختلال برانگیختگی، استفاده از اسباب بازی ها و ویبراتورها می تواند به گردش خون واژن کمک کند. حمام آب گرم و ماساژ همسرتان نیز می تواند کمک کننده باشد.
ویبراتورها به طور فزاینده ای توسط متخصصان پزشکی توصیه می شوند و انواع مختلفی دارند. آنها را می توان به طور مستقل یا به عنوان بخشی از رابطه جنسی شریک استفاده کرد. آنها را می توان برای درمان اختلالات ارگاسمی استفاده کرد که در آن ارگاسم ابتدا با یک لرزاننده یا خودارضایی به دست می آید و سپس به یک شریک زندگی متصل می شود. ویبراتور انگیختگی را تسهیل می کند، که جریان خون ناحیه تناسلی را بهبود می بخشد که منجر به بهبود کشسانی و پاسخ دهی بافت می شود.
فلیبانسرین فلیبانسرین (با نام تجاری آدی) اولین دارویی است که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای درمان میل جنسی کم در بین زنان یائسه تایید شده است. این داروی تجویزی در سال 2015 برای زنانی که دلایل جسمی یا روانی زمینه‌ای برای اختلال خود ندارند تأیید شد. به زنانی که این دارو را یک بار در روز به مدت هشت هفته مصرف می کنند و هیچ بهبودی مشاهده نمی کنند، توصیه می شود مصرف را قطع کنند. همچنین به زنانی که از آن استفاده می کنند توصیه می شود از مصرف الکل خودداری کنند. شایع ترین عوارض جانبی در کارآزمایی های بالینی سرگیجه، خواب آلودگی، حالت تهوع، خستگی، بی خوابی و خشکی دهان بود.
کرم‌ها، ژل‌ها یا شیاف‌های روان‌کننده اگر از خشکی واژن ناشی از داروها، یک بیماری مزمن یا کاهش سطح استروژن رنج می‌برید، متخصص مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است روان‌کننده‌های واژینال مبتنی بر آب و بدون نسخه مانند Astroglide یا K-Y Jelly را برای برقراری رابطه جنسی پیشنهاد کند. راحت تر یا ممکن است Replens را امتحان کنید، یک مرطوب کننده واژن با اثر طولانی که آب تصفیه شده را آزاد می کند تا لایه ای مرطوب روی بافت واژن ایجاد کند. روغن نارگیل روان‌کننده‌ای است که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد و ممکن است با خیال راحت برای راحتی روزانه فرج مورد استفاده قرار گیرد. این ماده ضد التهاب خفیفی است و می تواند عملکرد مانع پوست را که با نازک شدن در یائسگی یا استفاده از صابون مختل می شود، بهبود بخشد. از محصولات روغنی مانند ژله نفتی، روغن بچه یا روغن معدنی با کاندوم لاتکس استفاده نکنید زیرا ممکن است باعث شکستگی کاندوم شوند.
وزنه های واژن
زنان مبتلا به اختلالات ارگاسمی ممکن است از درمان با وزنه های واژن سود ببرند. وزنه های واژن برای تقویت عضلات کف لگن، بهبود آگاهی از پاسخ جنسی و همچنین به طور بالقوه اصلاح نشت ادرار، که می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در حین فعالیت جنسی شود، استفاده می شود.
وزنه های واژن معمولاً در ست های پنج تایی در دسترس هستند. برای استفاده از آنها، سبک‌ترین وزنه را وارد می‌کنید و به مدت 15 دقیقه، دو بار در روز به حالت ایستاده می‌مانید. زمانی که وزنه در جای خود قرار گرفت، باید میل به نگه داشتن آن داشته باشید. پس از چند روز با تقویت عضلات، این میل از بین می رود و می توانید به وزنه بعدی بروید. وقتی به وزن پنجم رسیدید، آن را برای پنج تا هفت روز متوالی هر ماه وارد می‌کنید تا قدرت عضلات لگن خود را حفظ کنید.
سایر رویکردهای پزشکی
کنترل بهتر بیماری های مزمن، تغییر نسخه ها برای کاهش عوارض جانبی و درمان عفونت های واژن با مصرف آنتی بیوتیک ها می تواند مشکلات جنسی مربوط به میل، برانگیختگی، ارگاسم و درد را از بین ببرد. در موارد بسیار نادر، ممکن است برای از بین بردن مشکلات ساختاری مانند کیست ها، تومورها یا رشدهایی که در حین رابطه جنسی درد ایجاد می کنند، به جراحی نیاز باشد.
منبع: https://www.healthywomen.org/
لینک های مفید و مرتبط:
درمان خانگی سرد مزاجی زنان
در عوض، زنان بدون نیاز در سکوت رنج می برند، زمانی که مشکلاتشان قابل درمان است.
زنان ممکن است مشکلات جنسی مختلفی را تجربه کنند، مانند کمبود میل، مشکل در برانگیختگی یا ارگاسم یا درد در حین رابطه جنسی. هنگامی که یک مشکل جسمی یا عاطفی ادامه دارد، وقت آن است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید.
برای اولین بار، حتی یک داروی تایید شده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای درمان میل جنسی کم در زنان وجود دارد. فلیبانسرین (با نام تجاری Addyi) در سال 2015 برای زنان یائسه ای که دلایل جسمی یا روانی زمینه ای برای اختلال خود ندارند تأیید شد. گزارش ها در مورد نتایج این دارو تا کنون دلگرم کننده است.
همانطور که انواع مختلفی از مشکلات سلامت جنسی وجود دارد، طیف وسیعی از فعالیت های جنسی نیز وجود دارد. فعالیت های صمیمی شامل نوازش، خودتحریکی، رابطه جنسی دهانی، دخول واژینال و مقاربت است. هر زنی از نظر علایق جنسی، واکنش و بیان متفاوت است. احساسات یک زن در مورد تمایلات جنسی می تواند با توجه به شرایط و مراحل زندگی او تغییر کند.
تشخیص
اگر مشکلات جنسی دارید، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ابتدا با انجام یک تاریخچه پزشکی و معاینه کامل، از جمله معاینه فرج و/یا لگن و آزمایش خون، سعی می کند علل پزشکی را رد کند.
با توجه به ماهیت زیست روانی-اجتماعی مشکلات جنسی، حتی اگر یک علت بیولوژیکی وجود داشته باشد، تأثیر روانی همچنان می تواند قابل توجه باشد و ممکن است برای مشاوره روانشناسی ارجاع شوید. اگر به شما ارجاع داده نشد، در صورت تمایل به مراجعه به یک درمانگر جنسی بخواهید. این متخصصان برای ارائه نوع درمانی مورد نیاز شما آموزش دیده اند و با نظرات شما، تشخیص داده و درمان را توصیه می کنند. در صورت امکان، شریک زندگی شما باید در این درمان با شما همراه باشد.
برای یافتن یک درمانگر جنسی خبره و آموزش دیده با انجمن بین المللی مطالعه سلامت جنسی زنان، انجمن درمان و تحقیقات جنسی یا انجمن مربیان، مشاوران و درمانگران جنسی آمریکا تماس بگیرید.
اگر هر یک از شرایط زیر را دارید که می تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد جنسی داشته باشد، چه از نظر جسمی و چه از نظر روانی، حتماً به متخصص مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید:
بیماری های مزمن مانند دیابت و بیماری های قلبی، کلیوی یا کبدی
این شرایط می تواند منجر به آسیب عصبی شود و بر جریان خون به اندام های لگن تأثیر بگذارد و بر انگیختگی و روانکاری واژن را کاهش دهد. علاوه بر این، داشتن یک بیماری مادام العمر می تواند به تصویر زن از خود آسیب برساند و باعث شود او احساس جنسی کمتری داشته باشد و بر میل او تأثیر بگذارد.
سرطان
پرتودرمانی و همچنین داروهای خاصی که برای درمان سرطان استفاده می‌شوند، ممکن است منجر به مشکلات روانکاری و در نتیجه رابطه جنسی دردناک شوند. داروهای هورمونی ضد استروژن برای سرطان سینه یا داروهایی که برای جلوگیری از عود سرطان سینه استفاده می‌شوند، مانند تاموکسیفن (Nolvadex) نیز ممکن است باعث کاهش میل، خشکی واژن و مشکلات در نفوذ واژن شوند. شیمی درمانی سرطان می تواند بر بسیاری از عملکردها و پاسخ های فیزیکی از جمله میل جنسی و برانگیختگی تأثیر بگذارد. علاوه بر این، درمان سرطان می تواند باعث خستگی، کاهش عزت نفس، ترس از مرگ، تغییر شکل و/یا طرد شدن شود که می تواند بر احساسات جنسی زن تأثیر بگذارد. از آنجایی که استروژن موضعی اغلب در این زنان منع مصرف دارد، ماساژ واژن با استفاده از مرطوب کننده های واژن یا روغن نارگیل می تواند بسیار مفید باشد و جریان خون را بهبود بخشد.
بارداری
زنان در الگوهای فعالیت جنسی خود در دوران بارداری متفاوت هستند. برخی فعالیت خود را در سه ماه اول و دوباره در اواخر بارداری که ناراحتی فیزیکی می تواند منجر به کاهش میل شود، محدود می کنند. برخی از آنها زمانی که ناراحتی اولیه از بین می رود، فعالیتشان افزایش می یابد. به طور کلی، با این حال، فعالیت جنسی مجبور نیست به دلیل بارداری متوقف شود. رابطه جنسی به جنین آسیب نمی رساند. با این حال، اگر در معرض خطر زایمان زودرس هستید، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از رابطه جنسی در دوران بارداری خودداری کند.
برخی از زنان باردار متوجه می شوند که علاقه جنسی در طول بارداری به طور پیوسته کاهش می یابد. پس از تولد نوزاد، تغییر سطح هورمون، خستگی و/یا اپیزیوتومی در حال بهبودی ممکن است منجر به کاهش میل جنسی شود. علاوه بر این، معمولاً برای زنانی که شیر می‌دهند متوجه کمبود روانکاری واژن می‌شوند. این می تواند ناشی از سطوح بالای هورمون پرولاکتین باشد که با شیردهی تحریک می شود. همچنین، با افزایش پرولاکتین، تستوسترون، هورمونی که به میل جنسی کمک می کند، کاهش می یابد، که دلیل دیگری برای کاهش میل جنسی است. خشکی و نازک شدن واژن مرتبط با شیردهی را می توان با مقدار کمی کرم استروژن موضعی به طور ایمن درمان کرد.
یائسگی
سطوح پایین استروژن می تواند باعث خشکی واژن، نازک شدن بافت های واژن، کاهش جریان خون در ناحیه تناسلی و کاهش حساسیت واژن شود که ممکن است به برانگیختگی و در نتیجه مشکلات ارگاسم کمک کند. زنان یائسه اغلب متوجه می شوند که مرحله برانگیختگی چرخه پاسخ جنسی طولانی تر یا شدت کمتری دارد. تغییر سطح هورمون همچنین می تواند نوسانات خلقی ایجاد کند که باعث می شود برخی از زنان در آستانه یائسگی کمتر به رابطه جنسی علاقه مند شوند.
ناباروری
زوج‌های ناباروری که برای باردار شدن تلاش می‌کنند اغلب شکایت دارند که رابطه جنسی هدف‌دار و کمتر بر لذت متمرکز می‌شود.
سوء مصرف مواد
الکل بر حالت های برانگیختگی تأثیر می گذارد و ارگاسم را مهار می کند. مصرف مزمن الکل میل را کاهش می دهد. سوء مصرف مواد به ویژه مواد مخدر مانند مورفین، کدئین و هروئین باعث اختلال در عملکرد جنسی و کاهش میل می شود.
اگر مشکل جنسی دارید، مطمئن شوید که در مورد داروهایی که مصرف می کنید به متخصص مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید. داروهای فشار خون، داروهای ضد روان پریشی و داروهای ضد افسردگی معمولاً داروهایی هستند که می توانند با پاسخ جنسی تداخل داشته باشند. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) مانند پاروکستین (پاکسیل) و فلوکستین (پروزاک) اغلب عوارض جانبی ایجاد می‌کنند که ارگاسم را مهار یا از آن جلوگیری می‌کند. سایر داروهای ضد افسردگی نیز می توانند بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارند، از جمله داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند ایمی پرامین (Tofranil) و کلومیپرامین (Anafranil)، مهارکننده های مونوآمین اکسیداز مانند فنیلزین (Nardil) و داروهای ضد افسردگی ترکیبی مانند ونلافاکسین (Effexor). داروهای ضد تشنج برای تشنج نیز می توانند باعث مشکلات جنسی شوند.
تغییر در دوز یا دارو ممکن است به حل مشکل جنسی شما کمک کند.
اگر درد مرتبط با فعالیت جنسی دارید، مهم است که دقیقاً محل درد را توصیف کنید تا متخصص مراقبت های بهداشتی شما بتواند علت آن را تعیین کند. انواع دردهای مرتبط با رابطه جنسی عبارتند از:
درد فرج
این نوع درد در قسمت بیرونی واژن احساس می شود و اغلب با لمس قسمتی از فرج رخ می دهد. این می تواند در اثر تحریک صابون ها، اسپری ها یا دوش های بهداشتی زنانه، زخم ها، کیست ها، برخی بیماری های پوستی یا عفونت ها ایجاد شود.
ولوودینیا
درد ولوار که بدون آسیب شناسی قابل شناسایی رخ می دهد، ولوودینیا نامیده می شود و ممکن است در 25 درصد از زنان در طول زندگی آنها وجود داشته باشد. می تواند در دهانه واژن (وستیبولیت) یا کلیتوریس موضعی شود یا می تواند کل فرج را درگیر کند. علل متعددی وجود دارد که اغلب با هم این سندرم را ایجاد می کنند. گاهی اوقات یک تکثیر سلولی عصبی روی فرج وجود دارد که باعث ایجاد حساسیت می شود. این حساسیت و درد معمولا منجر به سفتی عضلات کف لگن می شود که به نوبه خود باعث افزایش درد و منجر به چرخه معیوب درد و افزایش اختلال عملکرد عضلات می شود. این سندرم بیشتر در زنان با سابقه شخصی یا خانوادگی سایر انواع سندرم های درد که شامل یک "سیستم عصبی حساس" مانند سردردهای میگرنی، فیبرومیالژیا، سندرم روده تحریک پذیر یا سیستیت بینابینی است، رخ می دهد.
درمان ولوودینیا ممکن است شامل چندین رویکرد مرتبط باشد، از جمله فیزیوتراپی کف لگن، داروهای موضعی یا سیستمیک برای درمان حساسیت عصبی، و درمان‌های هورمونی برای بهبود ضخامت و یکپارچگی بافت. همچنین مهم است که هر علت دیگری که باعث درد می شود مانند عفونت های قارچی یا واکنش به صابون ها یا پدها به طور تهاجمی درمان شود. مشخص شده است که برخی از زنان مبتلا به ولوودینیا به سطوح بسیار پایین مخمر بسیار حساس هستند. روش های جراحی نیز مانند بلوک های عصبی یا تزریق سم بوتولینوم به عضلات کف لگن بسیار مؤثر بوده اند.
واژینیسموس
واژینیسموس یک اصطلاح قدیمی است که هنوز معمولاً برای اشاره به انقباضات غیرارادی عضلات اطراف دهانه واژن، در عضلات کف لگن استفاده می شود. این تشخیص اغلب به زنانی داده می شود که علاوه بر آن ترس شدیدی از دخول واژن دارند. بسیاری از زنان مبتلا به واژینیسموس دارای کف لگنی مزمن سفت هستند که با هر نفوذ واژن باعث درد می شود و اغلب با ولوودینیا رخ می دهد. این عارضه درمان‌های مؤثر بسیاری از جمله گشادکننده واژن، فیزیوتراپی کف لگن، بیوفیدبک و تزریق سم بوتولینوم دارد. داروهای خوراکی برای درد و اضطراب گاهی مفید هستند.
درد واژن
این نوع درد در داخل واژن احساس می شود. درد می تواند ناشی از عدم روانکاری ناشی از برانگیختگی ناکافی، داروها، شرایط پزشکی، بارداری، شیردهی یا یائسگی باشد. ماهیچه های کف لگن که یک سوم پایینی واژن را احاطه کرده اند اغلب سفت هستند و یکی از دلایل بسیار شایع درد واژن هستند. درد واژن همچنین می تواند ناشی از التهاب واژن باشد که به واژینیت معروف است. علائم اضافی واژینیت ترشحات واژن، خارش و سوزش واژن و فرج است. این می تواند ناشی از یک عفونت قارچی یا باکتریایی یا یک بیماری مقاربتی باشد.
درد عمیق
دردی که در عمق واژن، کمر، ناحیه لگن، رحم یا مثانه احساس می شود می تواند نشانه یک مشکل پزشکی داخلی باشد. می تواند ناشی از:
بیماری التهابی لگن
اندومتریوز، وضعیتی که در آن بافتی که رحم را می پوشاند در خارج از رحم رشد می کند
تومور لگن
بیماری روده یا مثانه، مانند سیستیت بینابینی
بافت اسکار
کیست های تخمدان
اگر در طول رابطه جنسی درد عمیقی را تجربه می کنید، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است آزمایش های مختلفی از جمله آزمایش خون، آزمایش ادرار و اسکن را برای بررسی علل احتمالی توصیه کند.
رفتار
درمان اختلال عملکرد جنسی به علت مشکل بستگی دارد. اگر علت فیزیکی باشد، درمان پزشکی با هدف اصلاح اختلال زمینه ای انجام می شود. اگر علت روانی باشد، درمان شامل مشاوره است. درمان می تواند شامل ترکیبی از رویکردهای پزشکی و روانشناختی باشد.
گاهی اوقات، درمان ممکن است رفتاری باشد. به عنوان مثال، با از دست دادن میل، تغییرات در محیط، زمان بندی، تکنیک های عشق ورزی یا پیش بازی می تواند باعث ایجاد تمایل شود. با اختلال برانگیختگی، استفاده از اسباب بازی ها و ویبراتورها می تواند به گردش خون واژن کمک کند. حمام آب گرم و ماساژ همسرتان نیز می تواند کمک کننده باشد.
ویبراتورها به طور فزاینده ای توسط متخصصان پزشکی توصیه می شوند و انواع مختلفی دارند. آنها را می توان به طور مستقل یا به عنوان بخشی از رابطه جنسی شریک استفاده کرد. آنها را می توان برای درمان اختلالات ارگاسمی استفاده کرد که در آن ارگاسم ابتدا با یک لرزاننده یا خودارضایی به دست می آید و سپس به یک شریک زندگی متصل می شود. ویبراتور انگیختگی را تسهیل می کند، که جریان خون ناحیه تناسلی را بهبود می بخشد که منجر به بهبود کشسانی و پاسخ دهی بافت می شود.
فلیبانسرین فلیبانسرین (با نام تجاری آدی) اولین دارویی است که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای درمان میل جنسی کم در بین زنان یائسه تایید شده است. این داروی تجویزی در سال 2015 برای زنانی که دلایل جسمی یا روانی زمینه‌ای برای اختلال خود ندارند تأیید شد. به زنانی که این دارو را یک بار در روز به مدت هشت هفته مصرف می کنند و هیچ بهبودی مشاهده نمی کنند، توصیه می شود مصرف را قطع کنند. همچنین به زنانی که از آن استفاده می کنند توصیه می شود از مصرف الکل خودداری کنند. شایع ترین عوارض جانبی در کارآزمایی های بالینی سرگیجه، خواب آلودگی، حالت تهوع، خستگی، بی خوابی و خشکی دهان بود.
کرم‌ها، ژل‌ها یا شیاف‌های روان‌کننده اگر از خشکی واژن ناشی از داروها، یک بیماری مزمن یا کاهش سطح استروژن رنج می‌برید، متخصص مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است روان‌کننده‌های واژینال مبتنی بر آب و بدون نسخه مانند Astroglide یا K-Y Jelly را برای برقراری رابطه جنسی پیشنهاد کند. راحت تر یا ممکن است Replens را امتحان کنید، یک مرطوب کننده واژن با اثر طولانی که آب تصفیه شده را آزاد می کند تا لایه ای مرطوب روی بافت واژن ایجاد کند. روغن نارگیل روان‌کننده‌ای است که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد و ممکن است با خیال راحت برای راحتی روزانه فرج مورد استفاده قرار گیرد. این ماده ضد التهاب خفیفی است و می تواند عملکرد مانع پوست را که با نازک شدن در یائسگی یا استفاده از صابون مختل می شود، بهبود بخشد. از محصولات روغنی مانند ژله نفتی، روغن بچه یا روغن معدنی با کاندوم لاتکس استفاده نکنید زیرا ممکن است باعث شکستگی کاندوم شوند.
وزنه های واژن
زنان مبتلا به اختلالات ارگاسمی ممکن است از درمان با وزنه های واژن سود ببرند. وزنه های واژن برای تقویت عضلات کف لگن، بهبود آگاهی از پاسخ جنسی و همچنین به طور بالقوه اصلاح نشت ادرار، که می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در حین فعالیت جنسی شود، استفاده می شود.
وزنه های واژن معمولاً در ست های پنج تایی در دسترس هستند. برای استفاده از آنها، سبک‌ترین وزنه را وارد می‌کنید و به مدت 15 دقیقه، دو بار در روز به حالت ایستاده می‌مانید. زمانی که وزنه در جای خود قرار گرفت، باید میل به نگه داشتن آن داشته باشید. پس از چند روز با تقویت عضلات، این میل از بین می رود و می توانید به وزنه بعدی بروید. وقتی به وزن پنجم رسیدید، آن را برای پنج تا هفت روز متوالی هر ماه وارد می‌کنید تا قدرت عضلات لگن خود را حفظ کنید.
سایر رویکردهای پزشکی
کنترل بهتر بیماری های مزمن، تغییر نسخه ها برای کاهش عوارض جانبی و درمان عفونت های واژن با مصرف آنتی بیوتیک ها می تواند مشکلات جنسی مربوط به میل، برانگیختگی، ارگاسم و درد را از بین ببرد. در موارد بسیار نادر، ممکن است برای از بین بردن مشکلات ساختاری مانند کیست ها، تومورها یا رشدهایی که در حین رابطه جنسی درد ایجاد می کنند، به جراحی نیاز باشد.
منبع: https://www.healthywomen.org/
لینک های مفید و مرتبط:
درمان خانگی سرد مزاجی زنان
مراحل طراحی سایت برای یک کسب و کار